Start-up-eigenaar Jord Cuiper balanceerde even op het randje van de dood nadat hij met een bloedvergiftiging werd opgenomen in het ziekenhuis. Artsen wisten niet wat de oorzaak was, maar Jord wel.

Hij was met een groep vrienden in Barcelona om zijn 28ste verjaardag te vieren. Ze hadden op longboards de stad verkend, voordat ze aanschoven in een chique restaurant vlakbij de haven. Hij had een heerlijke pasta gegeten en twee glazen wijn gedronken. Plotseling zag hij sterretjes. De gesprekken om hem heen kregen een galm, bewegingen van zijn vrienden vertraagden. ‘Ik dacht dat ik gek geworden was.’

Dat bleek niet het geval. Jord Cuiper ervoer op die avond in september 2017 de eerste symptomen van een septische shock, een levensgevaarlijke reactie op een infectie in het lichaam. Maar dat wist hij toen nog niet. Hij liep in zijn eentje terug naar zijn logeeradres. Na twee uur, toen hij al aan het schokken was van de koorts, ging hij naar een ziekenhuis, in de hoop zo snel mogelijk naar Nederland te kunnen.

In quarantaine

Op adrenaline liep hij vijf uur later het vliegtuig in. In het Amsterdamse VU Medisch Centrum bleek dat zijn lichaam zichzelf aan het vergiftigen was. Zijn bloed was geïnfecteerd, zijn immuunsysteem was verzwakt. Er volgde een gevecht, met hulp van bakken antibiotica. Maar het werd alleen maar erger.

Hij moest in quarantaine. Antibiotica werden aangevuld met morfine. Maar de ernst van de situatie zag hij pas op de derde dag, weerspiegeld in de blik van zijn moeder. ‘Ik zag iemand die haar zoon letterlijk zag wegrotten, en niemand die wist wat er aan de hand was. Ik kan nog steeds emotioneel worden van die onmacht in haar ogen.’

‘De boodschap die ik daar achterliet was: ik laat niet mijn toekomst laten ontnemen door dit verlies. Ik dacht toen nog dat succes het antwoord was’

Het had weinig gescheeld, of het was slecht met hem afgelopen. De oorzaak van de vergiftiging bleef onduidelijk. Maar Jord was ervan overtuigd dat het maar door één ding kon komen: zijn levensstijl, die jaren in het teken had gestaan van zijn start-up. ‘Ik besloot te stoppen met zoeken naar mogelijke bacteriën die dit hadden veroorzaakt. Ik was zelf destructief geweest.’

Verslaafd aan succes

Sinds de oprichting van zijn bedrijf Fanly, een loyaliteitsplatform voor winkels waarmee hij in 2015 een half miljoen euro aan investeringen had opgehaald, had Jord weinig anders gedaan dan werken. Maar het succes dat dit opleverde, had een prijs. In financiële zin; hij accepteerde soms deals die niet in zijn voordeel waren, en in sociale zin: hij was er nauwelijks voor zijn toenmalige vriendin en haar zoontje. En hij verwaarloosde zijn gezondheid.

Jord was naar eigen zeggen verslaafd geraakt aan het succes. Dit had ook veel te maken met de dood van zijn beste vriend Dennis, die drie maanden na de oprichting van Fanly bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen. Zakendoen was voor hem een manier geworden om te rouwen. ‘Ik benaderde zijn dood zoals ik alles benaderde in het leven. Motto: ik kan dit aan.’

Jord sprak op de begrafenis van zijn vriend. Hij beloofde Dennis’ ouders voor hen te zorgen, maar ook dat hij zou doorgaan met waar hij aan was begonnen, want dat had Dennis gewild. Zijn speech maakte indruk op de aanwezigen. Zoveel indruk zelfs dat het gerucht ging dat Jord wel onder invloed van drugs moet zijn geweest, anders kun je niet zo sterk zijn. Dat was niet zo, zegt Jord nu. ‘De boodschap die ik daar achterliet was: ik laat niet mijn toekomst laten ontnemen door dit verlies. Ik dacht toen nog dat succes het antwoord was. En zocht het in alles.’

Sabbatical op Bali

Drie weken had Jord in het ziekenhuis gelegen. Na zijn ontslag begon een herstel dat veertien maanden zou duren. De jongen die even daarvoor nog deals tekende met grote partijen zoals Bagels & Beans, zat opeens thuis, bij zijn ouders in Bilthoven, fysiek nog nergens toe in staat. Hij kwam wel tot inzichten, zoals dat het hem nooit om het succes te doen was, maar om het aanzien dat hij eraan ontleende.

Van Fanly had hij afscheid genomen, omdat hij zich niet wilden vastleggen aan een bepaalde termijn. Nieuwe kansen sloeg hij af. Hij wilde niet weer in hetzelfde patroon belanden van succes najagen en zelfverwaarlozing. Tegen de advies van zijn artsen in besloot hij begin 2018, drie maanden na zijn ziek worden, naar Bali te gaan. Een sabbatical, waarin hij letterlijk afstand wilde nemen om daarna zijn comeback te maken in het Nederlandse zakenleven.

‘Nu bouw ik een onderneming die het leven ondersteunt dat ik wil leven. En ik wil anderen helpen dat ook te doen’

Het liep anders. Jord leerde op het Indonesische eiland geslaagde ondernemers kennen die zakelijk succes combineren met een leven waar ruimte is voor een wandeling op het strand, het onderhouden van relaties en het hebben van een hobby. Zijn bevindingen deelde hij op sociale media. Tot zijn verrassing verschenen onder zijn posts reacties van andere ondernemers, die ook met mentale klachten te kampen hadden en hem om advies vroegen. Jord hield de boot af omdat hij zelf nog zoekende was. Maar na maanden, waarin hij geïnspireerd door zijn nieuwe omgeving het concept ‘succes’ voor zichzelf een nieuwe betekenis had gegeven, besloot hij serieus te reageren op de onlinehulpvragen. Er ontstond er een nieuw businessplan.

Andere rolmodellen

Als coach helpt hij nu succesvolle mensen hun gedragspatronen te veranderen, met als doel hun ondernemerschap en privéleven te verrijken. ‘Voorheen richtte ik mijn leven zo in, dat ik een succesvolle onderneming kon bouwen. Nu bouw ik een onderneming die het leven ondersteunt dat ik wil leven. En ik wil anderen helpen dat ook te doen.’

Hij hoopt zo’n grote verandering teweeg te brengen, dat de volgende generatie tegen andere rolmodellen zal opkijken. ‘Dan bedoel ik mannen en vrouwen die naast het hebben van succes ook daadwerkelijk rijkdom ervaren.’

Ook fysiek is Jord intussen zo goed als hersteld. Dat is te ook danken aan een natuurgeneeskundige die hem overhaalde om toch nog één scan te doen, om te kijken of hij misschien een grote niersteen had. Daar kwam aan het licht dat zijn blindedarm aan het scheuren was als gevolg van een chronische ontsteking. Is die in het ziekenhuis over het hoofd gezien of heeft die zich later ontwikkeld? Voor Jord doet het antwoord er niet toe.

Fotograaf: Mark Horn