Girls: haat of liefde

Ooit iemand tegengekomen die Girls ‘wel oké’ vindt? Kleine kans. Je zweert bij deze HBO-serie, of je moet er helemaal niets van hebben. Deze week start het vierde seizoen.

Girls is een serie over een stelletje navelstarende, blanke stadsmeisjes die stomme keuzes maken en zich wentelen in luxeproblemen. En de seksscènes zijn diep tragisch, net als het mollige lichaam van schrijfster, regisseuse en actrice Lena Dunham dat constant naakt in beeld komt. Het is ongeveer in een notendop waarom lang niet iedereen zo dol is op de gelauwerde HBO-serie.

Acteur Alex Karpovsky, die de cynische, betweterige Ray speelt, woont in het Girls-buurtje Greenpoint, en wordt daar vaak aangesproken door mensen met een dergelijke mening. Vaak is het positief, maar de serie is niet voor iedereen, zo heeft hij gemerkt. “Soms komen er op feestjes dronken mensen op me af om te zeggen dat ze het helemaal niks vinden, ‘en dan vooral aflevering huppeldepup van het zoveelste seizoen’. Dan denk ik: Jezus, voor iemand die een hekel heeft aan de serie ben je best een eind gekomen.”

‘Zelfs als je niets met Lena hebt, maakt haar onbevangen manier van de waarheid vertellen emoties bij je los, positieve dan wel negatieve’

De kritiek die via sociale media binnenkomt, is uiteraard een stuk uitgesprokener, weet uitvoerend producent Jenni Konner. Best lastig, vindt ze, aangezien veel commentaar persoonlijk gericht is tegen haar collega Dunham, het gezicht van de serie. “Lena is mijn beste vriendin, dus als mensen gemene dingen over haar zeggen, ben ik bijna in staat om ze iets aan te doen.” Producer Judd Apatow raadt haar om de mentions gewoon helemaal niet te lezen. “Maar hé, deze serie maakt gevoelens los, en dat is uiteindelijk wat ik wil”, relativeert ze.

Maar hoe komt dat nou precies, dat een serie over een vriendinnengroepje zulke heftige reacties oproept? “Ik denk dat dat door Lena’s ‘stem’ komt”, zegt Konner. “Zelfs als je niets met haar hebt, maakt haar onbevangen manier van de waarheid vertellen emoties bij je los, positieve dan wel negatieve. We hebben het geluk dat we bij HBO zitten, waardoor we tweeledig mogen zijn en niet iedere aflevering een morele les hoeft te zijn, zoals ‘drugs zijn slecht’ of ‘vreemdgaan is slecht’. Het heeft meerdere kanten, net als het leven.”

Ook de personages, die bij de ‘haters’ het bloed onder de nagels vandaan halen, zijn volgens Konner leuk omdát ze zulke irritante kanten hebben. Hannah is egocentrisch, Marnie een ijdeltuit, Jessa arrogant en Shoshanna een zenuwpees – perfect is anders. “Maar als ik hoor dat Hannah en haar vriendinnen gebrekkige persoonlijkheden zouden zijn, dan zeg ik: ik hou van mensen met gebreken”, aldus Konner.

Overigens zijn de vriendinnen uit Girls dankzij hun geestelijk moeder Dunham prima in staat om zich te ontwikkelen – eveneens met positieve dan wel negatieve uitkomsten. Zoals in het geval van Hannah die in drie seizoenen van een onzekere prutser in een ambitieuze schrijfster veranderde, terwijl haar beste vriendin Marnie van een zelfverzekerd blij ei transformeerde tot een onzekere neuroot.

Over die verandering zegt Dunham dat dat écht bij meiden in hun twintiger jaren hoort; “Er zijn momenten waarop je vrienden hun leven geweldig voor elkaar hebben en andere momenten waarop jij dat hebt. Dat is een constant terugkerend patroon. Nu is je vriendin de meest ’together’ persoon ter wereld en twee maanden later zit zij in een vreselijke depressie, terwijl jij opeens een geweldig vriendje aan de haak hebt geslagen.”

De grote vraag is natuurlijk hoe Hannah, Marnie, Jessa en Shoshanna zich in het vierde seizoen van de serie zullen ontwikkelen. Zal Hannah een serieuze schrijfster worden dankzij die prestigieuze cursus waarvoor is ingeloot? Is haar relatie met Adam daartegen bestand? Komt Jessa van haar alcholverslaving af? Vindt de pas afgestudeerde Shoshanna ooit een baan? En komt Marnie aan de bak als zangeres? Kortom: lekker veel navelstaarderij, stomme keuzes en luxeproblemen. Wij houden ervan.